امام علی علیه السلام
خویشاوند خود را گرامی دار ، آنان را که بردبارند بزرگ دار، و با آنان که نادان و کم خردند با بردباری رفتار نما و اگر تنگدست می باشند بر آنان آسان گیر، زیرا خویشاوندان در سختی و آسایش ، پشتیبان تو می باشند
أکرم ذوى رحمک و وقّر حلیمهم و احلم عن سفیههم و تیسّر لمعسرهم فإنّهم لک نعم العدّة فى الشّدّة و الرّخاء
غررالحکم
- در آیین ما بر ارتباط با خویشاوندان تأکید شده و علت آن تقویت پیوند های اجتماعی میان مردم است ، بدیهی است که افرادی که از یک رگ و ریشه می باشند ، زمینه ی آماده تری برای ارتباط و أنس با یکدیگر خواهند داشت
- یکی از جهاتی که بر ارتباط با خویشاوندان ، توصیه شده ، جنبه ی حمایت های مادی ومعنوی آنان از یکدیگر است ، زیرا خواه ناخواه زندگی دارای فراز و فرود هایی می باشد که انسان ها نیاز به کمک و حمایت یکدیگر دارند و خویشاوندان انگیزه ، شناخت و آمادگی بیشتری برای این أمر دارند
- برای تحقق این موضوع ، امام علی علیه السلام ، مهارت هایی را برای رفتار مطرح می نمایند ؛ از جمله :
- احترام گذاشتن به ویژه نسبت به خویشاوندان بزرگوار و باوقار
- رفتاری همراه با تحمّل و بردباری نسبت به خویشاوندانی که رفتار خردمندانه ای ندارند
- کمک به خویشاوندانی که در شرایط اقتصادیِ خوبی قرار نداشته و آسان گرفتن نسبت به آنها
